Eindelijk weer zwerkbal in het land!Onze beide ploegen namen afgelopen zondag deel aan de tweede editie van BQF Power (C)up. Een ideale kans voor onze spelers om weer in het spel te komen en een ideale kans voor onze nieuwe spelers om met het competitiegedeelte van de sport kennis te maken.
Na een vermoeiende, maar verrijkende dag mocht Gent I met veel trots de zilveren medaille mee naar huis nemen. Gent II behaalde, met 5 nieuwe spelers, een mooie 5de plaats.
We zijn heel blij om alle spelers van onze Belgische collega-teams weer te kunnen zien en kijken al uit naar de rest van het seizoen!
Om onze spelers tijdens de zomermaanden wat rust te gunnen (en hen te laten herstellen van eventuele blessures) voeren we een zomerstop in tot en met 14 juli. De eerstvolgende training zal plaatsvinden op woensdag 17 juli, zoals steeds van 20u tot 22u in de Muilaardstraat 85 (voetbalveld van Hou ende Trou Zwijnaarde).
We wensen onze spelers veel plezier deze zomer.
Geen training betekent uiteraard niet ‘geen zwerkbal’.
Tijdens de zomermaanden nemen enkele van onze spelers deel aan de Quidditch Premier League, een prestigieuze zomercompetitie uit het Verenigd Koninkrijk die nu voor het eerst ook op het Europese vasteland plaatsvindt. Teams worden samengesteld uit verschillende nationaliteiten, onze Gargoyles zitten dus verdeeld over meerdere ploegen.
v.l.n.r.: Dale (Amsterdam Pride) , Stijn (Lille Géants) , Brian (Cologne Talons), Niels (Amsterdam Pride), Viktor (Lille Géants) nemen deel aan de Quidditch Premier League
Daarnaast werden vijf van onze spelers geselecteerd voor de nationale ploeg, de Belgian Gryffins, die op de European Games een zilveren medaille in de wacht wisten te slepen. Ze werden tijdens het toernooi gesteund door enkele Gargoyles-supporters. Een schitterende prestatie, en we hopen in de toekomst nog veel meer topspelers aan de nationale ploeg te kunnen leveren. Na de zomerstop dus.
v.l.n.r.: Suzanne, Viktor, Dale, Glenn en Jona behaalden zilver op de European Games met de Belgian Gryffins.
Bij hun vierde deelname aan het Europees Clubkampioenschap Zwerkbal eindigde Ghent Gargoyles vzw op een verdienstelijke dertiende plaats. Dat is een evenaring van 2018, maar toch smaakt het resultaat deze keer zoeter.
Ghent Gargoyles begon aan hun vierde Europees Clubkampioenschap in hun vijfjarig bestaan onder een slecht gesternte. Op de laatste training voor EQC, de Champions League van het zwerkbal, kwam chaser, zoeker en kersvers Belgian Gryffin Glenn Bellégou ongelukkig ten val bij een sprong. De diagnose, na een inderhaast geboekte sessie bij een sportkinesist, was een gekneusd schouderligament. Maar Bellégou liet zich oplappen en hield zijn linkerarm tussen de wedstrijden door in een draagdoek. Op het veld was er niets van te merken: met een verbeten blik bleef hij doelpunten, intercepties en assists bijdragen.
Moortgat, Unruh en Roelants kampten met duimblessures. Foto: Dorien De Vos
Wilskracht was de term die de Ghent Gargoyles op EQC 2019 in het Harelbeekse Forestierstadion leek te typeren. Chaser Gloria Roelants, beater Viktor Moortgat en keeper Micah Unruh kampten tijdens het toernooi met blessures aan de duim van hun werphand, maar dankzij enkele rollen tape speelden ze er geen minuut minder door. En niet alleen in het licht van blessures toonden de Gargoyles veerkracht.
Bekijk hier de hoogtepunten van het EK, en lees het verslag verder onder het filmpje.
Dag 1: Klus geklaard
Tegen METU Unicorns was vooral de mentale weerbaarheid van tel. Het team uit Ankara wist vorig jaar nog beslag te leggen op de derde plaats tijdens EQC in Pfaffenhofen, waar de Gargoyles 13e eindigden. In de groepsfase hadden ze toen de vloer aangeveegd met het Gentse team, met een eindresultaat van 30-130* tot gevolg. Coach en kapitein Nick De Leu had deze tegenstander dan ook vooraf aangeduid als een wedstrijd om naar uit te kijken: de Gargoyles wilden hun evolutie tonen. En of ze dat waarmaakten. Met doelpunten van chaser Jens De Graeve en Unruh kwamen de Gargoyles 20-0 voor in de wedstrijd. Enkele mindere minuten volgden, met onder andere drie gele kaarten voor Gent, waardoor de Unicorns de stand ombogen naar 100-40. Maar zodra de snaai op het veld kwam toonde de fysieke chaserplay van Gent zijn meerwaarde. De Gargoyles kwamen terug tot 100-120, en konden via snaaivangst alsnog voor winst gaan tegen een van de toernooifavorieten. Helaas waren de Turken hen te snel af: eindstand 100-150*.
Toch konden de Gargoyles dag 1 van het toernooi met een goed gevoel afsluiten. Na enkele nerveuze openingsminuten werden Oxford Mammoths relatief makkelijk opzij gezet met 110-60*, mede dankzij uitstekend beaterwerk van koningskoppel Viktor Moortgat en Jona Piens. Die laatste oogstte na het toernooi internationaal lof voor haar prestaties in haar debuutseizoen: het wordt uitkijken naar wat ze deze zomer met de Belgian Gryffins teweeg kan brengen op het Europees Landenkampioenschap in Bamberg.
Moortgat en Piens toonden zich tijdens EQC als koningskoppel. Foto: Quidpic.be
Het Spaanse Dementores a Coruña ging dan weer voor de bijl met 70-170*. Hier waren de Gargoyles eerst tot 10-70 uitgelopen, met onder andere twee doelpunten waarbij Suzanne Fischer snoeiharde counters van de Gargoyles ijskoud afrondde. Dat leidde tot luid gejuich van Antwerp Quidditch Club – de Dodo’s hadden plaatsgenomen op de tribunes van het Forestierstadion om hun landgenoten een welgekomen hart onder de riem te steken. Op die manier was het eerste doel van EQC reeds bereikt: als tweede in de groepsfase doorstoten naar de bovenste tabelhelft.
Dag 2: Doorbijten
Tijdens een teammaaltijd kwam het nieuws dat de Gargoyles het in de 1/8e finales zouden moeten opnemen tegen Paris Titans, de regerende Europees Kampioen en de uitgesproken toernooifavoriet. Toch werd de kans om zich te bewijzen opnieuw met beide handen gegrepen. De Gargoyles wisten vier keer te scoren en konden de Parijzenaars zo een tijdlang binnen snitchrange houden. Maar de klasse van Titans kwam uiteindelijk bovendrijven, en door een snelle snaaivangst van Parijs eindigde de wedstrijd op 120*-40. Wie nog droomde van een Gentse toernooiwinst mocht die hoop op dat moment opbergen.
Met een top-10-plaats was het tweede doel van het team wel nog binnen handbereik. Daarvoor moesten de Gargoyles wel voorbij Ruhr Phoenix Bochum, dat in zijn 1/8e finale met 210*-120 wandelen gestuurd werd door die andere toernooifavoriet, Antwerp Quidditch Club. Het werd een speciale wedstrijd voor Gent, want het was de zevende keer dit seizoen dat beide teams tegen mekaar uitkwamen, na een eerste drieluik van vriendschappelijke wedstrijden aan het begin van het seizoen en een heruitgave daarvan in maart. Vier van die zes wedstrijden waren in snitch range geëindigd, en ook deze beloofde een thriller te worden.
Na kortstondig 60 punten achter gestaan te hebben, wisten de Gargoyles echter opnieuw hun veerkracht aan te spreken. Onder andere door drie doelpunten van keeper Josse Van Steenkiste, die zijn debuut maakte op een internationaal toernooi, kwam Gent terug tot een stand van 90-90. Maar dan gebeurde opnieuw wat al vier keer gebeurd was tussen Gent en Bochum: de Duitse zoeker wist de snaai te vangen, voor de neus van de onfortuinlijke Stijn Van Meirvenne.
Micah Unruh ontbond zijn duivels tegen Luik. Foto: Quidpic.be
Bochum zou uiteindelijk doorstoten naar een verdiende tiende plaats in de eindranking. Voor Gent was een 13e plek – een evenaring van het resultaat van vorig seizoen – vanaf dan het hoogst haalbare. Met Liège Leviathans kregen ze opnieuw een oude bekende voor de kiezen, en op papier een haalbare kaart. Maar het Luikse team was al een heel weekend druk bezig met boven zichzelf uit te stijgen, en wist zich tegen de verwachtingen in te plaatsen voor de bovenste tabelhelft. Dankzij een ijzersterke Sylvain Hochédé wisten de Leviathans gelijke tred te houden, tot Micah Unruh vanaf minuut 12 zijn duivels ontbond. Met vier doelpunten wist de Gentse keeper de score uit te diepen tot 60-130. Jens De Graeve, die met brio inviel voor Bellégou als zoeker, kon zijn tweede snaai van het toernooi vangen.
Op dat moment had Bellégou al een extra dijblessure opgelopen. Dale Housden, die op dag 1 een belangrijke defensieve bijdrage had geleverd met zijn typerende tackles, was al langer out met een spierkwetsuur. Unruh kampte met knieproblemen. Ellen Van der Heyden, die alweer een belangrijk aantal doelpunten in het mandje legde tijdens dit toernooi, sukkelde door de hitte met de maag. Maar het orgelpunt moest nog komen: een wedstrijd tegen Rheinos Bonn voor de 13e plaats.
De volgende sprong
Uiteindelijk werd het één van de meest spectaculaire wedstrijden van het toernooi, met 35 doelpunten die netjes over beide teams verdeeld werden. Beaters Moortgat, Piens, Matthias Haenebalcke, Lotte Opsomer en Ellen Huycke wisten gelijke tred te houden met Leon Burgers en Jana Chung, een beaterduo dat ook bij de Duitse nationale ploeg aantreedt. De Gargoyles liepen uit tot 70-30, voor de vermoeidheid zijn tol begon te eisen tegen de fysiek sterke en tactisch inventieve Duitsers.
Suzanne Fischer wist haar doelpuntenproductie tegenover het vorige EK gevoelig op te drijven.
Met een gelijkstand op het scorebord kwam het tijdens de snitch on pitch-fase op karakter aan. Dat bleken de Gargoyles voldoende te hebben. Met twee doelpunten van Gloria Roelants en twee doelpunten van Suzanne Fischer duwden de Gargoyles de Rheinos opnieuw bijna uit snitch range. Zo ver kwam het echter niet: de eerste toernooivangst van Stijn Van Meirvenne duwde de Gargoyles met een eindstand van 210*-170 het delirium in.
Een dertiende plaats dus, maar wel één die veel zoeter smaakte dan die van 2018. Sindsdien was de competitie in Europa immers enkel toegenomen. Door de opdeling van het EK in een Divisie 1 en Divisie 2 – Champions en Europa League, zeg maar – bleven er geen zwakke broertjes meer over in deze Divisie 1. Met vier overwinningen en drie nederlagen, waarvan twee tegen de uiteindelijke toernooifinalisten, konden de Gargoyles dan ook bijzonder tevreden terugblikken op hun toernooi: de puzzelstukken liggen er om volgend seizoen een nieuwe sprong te maken.
Teamfoto Ghent Gargoyles. Foto: Dorien De Vos
Ghent Gargoyles wil graag Antwerp Quidditch Club (5e), Liège Leviathans (15e) en Antwerp Quidditch Club B (30e) feliciteren met hun sterke toernooien en bedanken voor de steun tijdens onze wedstrijden. METU Unicorns en Paris Titans maakten een knappe wedstrijd van de finale, waarbij die laatsten de bovenhand haalden: ook aan Paris Titans onze welgemeende felicitaties.
Bekijk de weg die Ghent Gargoyles aflegden op en naar EQC in deze aftermovie.
Op de tweede speeldag van de Belgian Quidditch League kreeg Ghent Gargoyles Quidditch twee thuiswedstrijden voor de kiezen. Op het eigen trainingsveld in de Gentse Blaarmeersen mochten Ghent Gargoyles II en Ghent Gargoyles I het opnemen tegen respectievelijk Liège Leviathans B en Antwerp Quidditch A.
Het was het tweede team van Gent dat de spits mocht afbijten. Na een hard bevochten verlies op de eerste speeldag tegen de Wonderful Sprouts uit Brussel, wilden de Gargoyles orde op zaken stellen. Het team werd nog steeds geteisterd door kwetsuren, maar wist zijn kern van de vorige speeldag toch aan te vullen met twee nieuwe beaters. Leendert Plaetinck maakte zijn officiële debuut in het blauw, en voormalig Belgian Gryffin Axiana Govaert maakte haar comeback na enkele jaren van blessureleed.
De Gargoyles namen het wedstrijdverloop meteen in handen. Chaser Josse Van Steenkiste bevestigde zijn goede vorm met een hattrick in de eerste vijf minuten, terwijl keeper Eli Van den Bulcke zich onbaatzuchtig opstelde met drie assists. Op een Luiks antwoord was het wachten tot de dertiende minuut, mede dankzij uitstekend defensief werk van beaters Niels Taelman, Hanne Van Tichelt en Govaert. Met rustig en verstandig spel wisten de Gargoyles uit te lopen tot 110-10, tot Jorn Bliki de snitch wist de vangen. Zijn eerste catch van het seizoen zorgde voor een eindstand van 140*-10.
De tweede wedstrijd kende een moeizamer begin. Vooral Taelman dirigeerde het spel met een hoog aantal beats per minuut. Goede defensieve druk van chaser Femke Dewaele leverde dan weer een reeks broodnodige intercepties op. Pas in de elfde minuut scoorde Joke Daems – alweer erg belangrijk in de opbouw – de verlossende 30-10 met een knappe dunk, na opnieuw een assist van Van den Bulcke.
Daardoor brak de veer bij een nochtans moedig Luik. Gent II wist door te stomen tot 110-10. Een eerste snitchcatch van Plaetinck werd nog afgekeurd, maar niet veel later wist de debutant toch een vangst te maken. Eindstand: 140*-10 en een geslaagd seizoensbegin voor Gent II.
De spelers van Gent II na de wedstrijd. V.l.n.r. Boven: Eli, Luna, Jorn, Dorien, Leendert, Joke. Midden: Axiana, Niels. Onder: Brian, Josse, Femke, Hanne.
Nadien was het eerste team van Gent aan zet. Vice-Europees Kampioen Antwerp Quidditch Club beloofde een moeilijke tegenstander te worden, maar de degelijke prestaties in de onderlinge wedstrijden van vorig seizoen, de groei van het team sinds het Europees Clubkampioenschap in Pfaffenhofen en de afwezigheid van Antwerpse sterspelers als Louis Lermytte en Soraya Abbagnato hadden de Gargoyles moed gegeven voor een mooi resultaat.
Die verwachtingen werd echter al snel de kop ingedrukt door een bijzonder geconcentreerd spelend Antwerp. Beaters Viktor Moortgat en debutante Jona Piens kregen in de eerste minuten moeilijk voet aan grond tegen de ervaren beaters van de Dodo’s. Doelpogingen van Dale Housden, Micah Unruh en Jens De Graeve werden dan weer uit de hoops gekeerd door een uitstekend spelende Antwerp-keeper Nathan Wilputte. Uiteindelijk kon enkel Unruh tegenprikken, en na snitchvangst van Antwerp was de eindstand 10-130*.
Archieffoto Quidpic.be: spelers van Gent I bij ‘brooms up’ op EQC 2018.
Op de tweede wedstrijd kregen de Gargoyles iets meer vat. Onder impuls van keepers Ellen Vander Heyden en Suzanne Fischer slaagden ze er beter in om gebruik te maken van het volledige veld. Gent incasseerde nog steeds te veel snelle counters, maar kon dankzij telkens twee doelpunten van Micah Unruh (waarvan één op assist van debutant Claudio Pinheiro) en een uitstekend spelende Glenn Bellégou toch terugkeren tot op de rand van overtime range. De opmars kwam echter te laat: een nieuwe snaaivangst van Antwerp zorgde ervoor dat de wedstrijd eindigde op 40-120*.
Een wake-up call dus voor Ghent Gargoyles I, dat op zaterdag 10 november aantreedt in het European Qualifier-toernooi. Daar strijdt het met Brussels Quaffles, Liège Léviathans en Antwerp Quidditch B om een plaats op het Europees Clubkampioenschap, dat op 11 en 12 mei 2019 plaatsvindt in Harelbeke.
Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover, de eerste leaguedag zou van start gaan in Brussel. Het beloofde een spannende dag te worden gevuld met mooi zwerkbal.
De eerste match tussen Liège Leviathans A en Brussel Qwaffels bewees dit al. De eerste set werd overtuigend gewonnen door de Luikse bezoekers. Het Brusselse team liet zich echter niet kennen en kwam hard terug in de tweede set om de wedstrijd naar een derde set te forceren. Deze derde set was een ware nek-aan-nekrace die uiteindelijk bezegeld werd door een catch van Brusselse seeker Savi. Een heel emotioneel moment voor de Brusselse spelers die afgepeigerd waren van de drie lange, moeizame sets. Proficiat aan de Qwaffels.
Maar nu moest Gent II zijn debuut nog maken, tegen het tweede team van Brussel: de nieuwgevormde Wonderful Sprouts. Bij het aankomen werd al snel duidelijk dat de spelers van Gent in de minderheid waren, maar dat hield ze niet tegen om vanaf de opwarming al fighting spirit te tonen. De rustige speech van coach Nick gaf de spelers de moed die ze nodig hadden om toch met de nodige zenuwen klaar te gaan staan voor de brooms up.
De aanwezige spelers van Gent II na de wedstrijd. V.l.n.r. boven: Luna, Dorien, Eli, Jorn, Ruth, Niels, Joke. V.l.n.r. onder: Femke, Karen, Hanne, Josse.
De eerste set was een set die gelijk opging met goals aan beide kanten maar een zeer mooi en gedisciplineerd spel van Gent, dat mooie passen wist te versieren die beloond werden met nog mooiere hoops. Binnen het beaterspel had Gent het merendeel van de wedstrijd de bovenhand met ervaren beaters Niels Taelman en Dorien De Vos als leiders. Maar kersverse beaters Karen De Leeuw en Hanne Van Tichelt moesten zeker niet onderdoen!
Josse Vansteenkiste ontpopte zich tot een ware oorlogsmachine en wist drie goals na elkaar te scoren met de hulp van zijn chasers, gelukkig stond hij er niet alleen voor. Memorabele goals van Eli Van den Bulcke en Femke Dewaele volgenden maar al te snel, gepaard met het nodige gejuich en geroep telkens wanneer een punt gescoord werd of telkens wanneer een defensieve play goed uitspeelde.
Met snitch on pitch namen enkele individuen het heft in handen, Jorn Bliki gaf de snitch waar voor zijn geld en rende achter hem aan als een bezetene. Ook Hanne, Luna en Ruth gaven zich volledig om te proberen de snitch te bemachtigen.
Jammer genoeg sloeg het noodlot toe bij een snitchcatch van Brussel, op dat moment stond de score 50-80. De hogere score behoorde Gent toe, wat dus zou betekenen dat deze set in overtime zou belanden. Maar door een fout eerder in het spel werd de laatste goal van Gent afgekeurd en dus won de thuisploeg met 80*-70. Een pijnlijke nederlaag voor onze Gargoyles na het dapper spel.
De tweede set was een absolute ‘screamer’. Onze Gargoyles hadden het vuur in hun ogen niet verloren na hun eerste nederlaag, integendeel, ze begonnen met nog meer passie aan het spel. Joke Daems was een onvermoeibare tacklemachine, wie ook de bal had en maar durfde een voet over de middenlijn te zetten was eraan voor de moeite. De supporters werden gek door de strakke verdediging met de beaters in de hoofdrol en het veld ontplofte wanneer Josse op de fastbreak matrix-gewijs een bludger ontweek om zo met gemak een goal te scoren.
Het was een match van vele memorabele momenten, maar een van de mooiste momenten kwam na een behendige goal van Femke: toen zij terug naar haar eigen kant liep na het bevestigende fluitsignaal werd de zijlijn getrakteerd op de meest oprechte, gelukkige glimlach die een mens ooit kan geven. Op zo’n momenten weet de hele zijlijn waarom deze prachtige sport gespeeld wordt: voor mensen, voor momenten, voor gevoelens zoals deze.
De vreugde kon niet op toen op een gegeven moment de score 20-90 op het bord stond. De Gargoyles hadden hun groove gevonden, en hoe! De Brusselse seeker kon deze keer weer vangen maar het maakte niet uit, Gent won met een score van 50*-90. De coach, spelers, en supporters glunderden met een trotse grijns op het gezicht.
Met trillende benen, vermoeide harten en schorre kelen maakte iedereen zich klaar voor de derde en beslissende set. Vanaf de brooms-up was het oorverdovend stil. Op de stemmen van de spelers op het veld na was er niks te horen. Iedereen hield gespannen de adem in, wachtend op de eerste actie.
De stilte werd verbroken door een keurige defensieve beat van Karen die het enthousiasme van zowel de subbox als de supporters weer wist aan te wakkeren. Deze defensieve moeite werd al snel beloond door enkele goals van de Gentenaars die koste wat het kost voor de overwinning gingen.
Maar de Sprouts waren even vastberaden om hun eerste officiële league match te winnen en antwoordden al snel met enkele goals van eigen makelij. Met snitch on pitch kon niemand het nog uithouden van de spanning. Hoewel we 20 punten voorstonden met een score van 50-70 kon alles nog gebeuren.
Onze seekers gaven alles wat er te geven viel maar tevergeefs, de Brusselse seeker wist de snitch te bemachtigen om zo de derde set te bezegelen. Met een eindscore van 80*-70 behoorde de overwinning toe aan de Wonderful Sprouts. Proficiat aan de eerste overwinning van dit nieuwe team.
Ondanks de pijnlijke nederlaag was de boodschap zeer duidelijk. Trots, dat was iedereen op deze uitzonderlijke bende. Apetrots zelf, hun inspirerende prestatie heeft niemand aan de zijlijn onberoerd gelaten. Zo hoort quidditch gespeeld te worden: met hart en ziel, met een glimlach op het gezicht en met laaiend enthousiasme wanneer gescoord wordt.
Nog even een bedanking aan beide teams van Brussel voor het warme onthaal en de aanwezige catering. En hartelijk bedankt aan de aanwezige scheidsrechters en vrijwilligers.
We kunnen het niet genoeg herhalen maar: MENSEN. WAT. EEN. MATCH!
Last weekend I was one of the few non-Italian quidkids who had the foresight to attend the very first Italian fantasy tournament, Guardians of Bologna. With only six teams of about 12 players each it was more like a quidditch sleepaway camp with medals at the end.
Here are my ratings:
Location: 4/5. Despite the name, we didn’t actually guard Bologna all that much. The tournament took place in the city of Vignola, on the grounds of a local parish church. Great pitches WITH LINES, accommodation with toilets, showers, electricity, fridges… on site, a supermarket around the corner, and a dining hall to feed us. Having the whole tournament in one location was especially great and made it all super laid-back and cozy. Only downside was maybe a lack of shade on the pitches: if you invite Belgians and Brits you need to give us someplace to hide from the burning Italian sun.
Gameplay: 4/5. Did we run on time? Not exactly. Did anyone give a shit? Hell no. All games were played eventually, don’t worry about it. Lack of certified refs was solved by having literally anyone who felt like it ref a slot. Small teams just meant that everyone absolutely got enough playing time. Hakuna matata.
Food: 5/5. Italian food, three meals a day, freshly made on site by lovely volunteers, super cheap.
Social: 5/5. You try getting drunk on cheap beer and wine in a church basement with quidkids and see if you can rate it less than 5.
Atmosphere: 5/5. Cosy, chill tournament with a fantastic theme. No pressure on players, but very supportive. Everyone was taken care of, the staff was really on top of their game making sure every player felt at home.
Overall, one happy Gargoyle. Will attend again. Will recommend to friends.
Afgelopen weekend vond de vijfde editie plaats van het Barcelonese toernooi, Barcelona Moustache Time (BMT). Het thema dit jaar was ‘Back to the Future’ wat op dag 2 zorgde voor 2 ludieke wedstrijden. Een wedstrijd werd gespeeld met het gebruik van de regels van een aantal jaren geleden, de andere wedstrijd werd gespeeld met het gebruik van mogelijke toekomstige regels. De teams bestonden uit verschillende spelers die deelnamen aan het toernooi. Drie van onze Gargoyles reisden af naar Barcelona: Nick en Suzanne speelden mee met het Mercteam ‘The Quercs’ en Gloria speelde mee met het Turkse team ITÜ Honeybees.
Beide teams zaten in dezelfde groep, dit zorgde ervoor dat ze al meteen tegen elkaar uitkwamen op de eerste speeldag. Hoewel het een zonnige dag beloofde te worden, kregen de velden van Barcelona een hevige regenvlaag van gemiddeld 2 uur over zich heen. Dit zorgde voor zeer modderige velden en maakte het moeilijker voor de spelers. Dit hield de Quercs echter niet tegen om alle wedstrijden in hun groep te winnen. De Honeybees wonnen 2 van de 4 wedstrijden.
Op dag 2 begonnen de teams nog met een wedstrijd van hun groepsfase. Daarna waren de volgende wedstrijden allesbeslissend. De Quercs stroomden door naar een wedstrijd waar ze ofwel de finale konden spelen, ofwel de derde gedeelde plaats kregen. Ze speelden een zeer intense wedstrijd tegen Titans Paris, maar helaas verloren ze deze en kregen ze de gedeelde derde plaats met een Engels Mercteam #Wankers. De Titans speelden de finale tegen het Noorse team OSI Quidditch. De Noren vochten voor de eerste plaats, maar de Europese kampioenen van dit jaar waren sterk en wonnen BMT. De Honeybees speelden nog een wedstrijd voor de 8ste plaats die ze uiteindelijk verloren na een hevige strijd. Ze kregen uiteindelijk de 9de plaats. Proficiat aan Titans Paris, OsI Viking, The Quercs en #Wankers voor een podiumplaats.
Het was alvast een zeer leuk toernooi en we hopen er volgend jaar weer bij te zijn. Hasta la proxima.
Our Gargoyle Dale headed to the far away Lievelde, Netherlands to take place in the Open Dutch Summer Cup. After getting stuck for three hours in an Antwerp traffic jam, Dale was finally able to meet up with his teammates for the weekend. Going by the name of the Rainbow Rangers, the team was mostly players from the Rotterdam Ravens, with a couple of random Australian, Irish, Belgians and a German thrown in for good measure.
Dale (top row, second from the left) with the other Rainbow Rangers at Open Dutch Summer Cup.
The first day was a bit rough as a couple of the German teams (Ruhr Phoenix, and Berlin/Bonn) were able to take down the Rangers but they did manage to pile on the highest score of the whole tournament by annihilating the Screaming Seagulls 260*-40. The final games of the first day had to be postponed to Sunday morning due to thunderstorms, so it was another early morning, but the Rangers won their final group stage game for a record of 2-2, good for third out of the five.
After a narrow loss on snitch catch in their next game, the Rangers pulled it back together and won their last game against a combination of players from Cologne and Trier, finishing with a record of 3-3 and claiming 7th place.
Berlin/Bonn won the tournament over the Phoenix in the final after an exciting game, so the Rangers could take heart that two of their losses were to the two best teams in the tournament.
Speaking after their last game, Dale was heard to say : “I like coming to these tournaments. Nobody knows who I am, they all run at me so I get to tackle everyone.”
Vanaf nu is het mogelijk in te schrijven voor het nieuwe seizoen. Alle informatie vind je op de pagina ‘lid worden‘. Nog niet zeker of je wil inschrijven, maar wel interesse in de sport? Kom tijdens september tot 3 gratis trainingen bijwonen alvorens te besluiten of je wil inschrijven.
